Monthly Archives: septembrie 2012

Părintele Ioanichie de la Frăsinei şi zâmbetul revederii


 În această zi m-am gândit că la cele mai frumoase lucruri pe care le-am văzut în viaţă. La oamenii frumoşi. La oamenii care mi-au zâmbit cu dor de viaţă şi de veşnicie .La Părintele Ioanichie de la Frăsinei care de fiecare dată când ajungem la dânsul, ne vorbeşte printr-o privire caldă şi zâmbitoare.. Se uită în ochii noştri şi surâde… E vesel, calm şi binevoitor. Niciodată grav, niciodată aspru, niciodată speriat de moarte şi de plata morţii. De obicei atunci când ajungem la mănăstire, primul gest firesc este de a ne apropia de dânsul şi de a-i cere blagoslovenie. Preacuviosul părinte ne întinde o mână cladă, uşoară şi apoi zâmbeşte din adâncul inimii:
– Ce mai faceţi? Bine aţi venit? Mi-era dor de voi? Ce mai este pe la Sibiu, merge treaba? Şi tot sfinţia sa răspunde:
– Trebuie să meargă! Nu ne lăsăm orice ar fi! Piedici sunt, dar biruim! – şi ochii săi surâd miloşi şi plini de voioşie.
Urmează din partea noastră un moment de ezitare firească. Primirea este peste măsură, neaşteptată. Ce am putea noi păcătoşii să spunem, cum să răspundem în faţa unui asemenea părinte? Gândurile noastre sunt împovărate. Desigur, am putea brava printr-u răspuns smerit, de genul:
–          Ce să facem părinte? Păcate părinte, păcate!… dar mai bine tăcem şi nu spunem nimic. Părintele ne priveşte din nou:
–           Hai măi copii, nu vă mai temeţi, nu vă mai tânguiţi de păcate! Bucuria revederii e mai mare decât slăbiciunile. Noi suntem acum cu Hristos! Păcatele le aveţi pururi cu voi, dar pe mine ţi pe Hristos.… Şi iarăşi zâmbeşte cu o seninătate desprinsă de undeva din mila bogată a cerului. Un sentiment de iubire ne copleşeşte instantaneu. Ne gândim la frigul întâlnirilor de acasă, din societatea noastră, cu oameni care te privesc pizmuitori, apatici sau uneori chiar intransigenţi. O lume în care trăim, o lume în care ne comportăm şi noi la fel, fără iubire, fără bucuria întâlnirii cu cel ce ţi-a fost dat să-ţi fie aproape sau departe pe drumul l vieţii.
Părintele Ioanichie ne întinde din nou mâna şi plin de sfială ne spune:
–          Haideţi să vă fac rugăciunile de dezlegare. Şi să mai povestim şi noi câte puţin…
   Am relatat această întâmplare nu din dorinţa de a povesti un fapt divers sau senzaţional, ci pur şi simplu pentru  a oferi o soluţie simplă de a câştiga veşnicia: să zâmbim şi să ne bucurăm că existăm împreună.

   Poate e prea mult să ne gândim la veşnicie. Poate e destul de greu să ne aducem aminte de trecut. Sufletul nostru este numai clipa aceasta. Secunda mirabilă în care eu vă scriu iar voi citiţi. Cine sunt eu? Cine sunteţi voi? Nişte oameni simpli care am avut ocazia deosebită ca în anul Domnului 2011 să trăim, să scriem, să citim, să existăm în acest univers frumos, interesant şi complex. Faptul că eu scriu nu este o iluzie ci certitudine. La fel şi lectura voastră înseamnă un elogiu adus vieţii. Aţi fi putut acum să fiţi în mijlocul unei mulţimi, să priviţi spre pământ şi să trăiţi deprimări cotidiene. Dar pronia divină a vrut să fie aşa. V-a chemat la lectură şi la pace. La zâmbet, la meditaţie, aproape de mine şi de tot cerul care ne înconjoară. Să ne bucurăm!

Sursa: http://poeziicatalindumitrean.blogspot.com.es/2011/05/parintele-ioanichie-de-la-frasinei-si.html


La Escuela de Hipnosis Terapéutica de Valencia,ubicada en la calle Valle de la Ballestera de Campanar, tiene previsto empezar un  máster sobre hipnosis el 2 de octubre que tiene una duración de 10 meses. El curso es único en España y se dirige a profesionales. El coste es de 250 euros mensuales con una matricula de 50.

 

Cartel sobre el máster de hipnosis pegado en las paredes de las calles

Cartel sobre el máster de hipnosis pegado en las paredes de las calles

Los cursos han despertado el interés de numerosos ciudadanos por el tema en cuestión y sobre como aprender a como hipnotizar y sus usos.

Los participantes recibirán al final del curso una acreditación con el título ¨Graduado en Hipnosis Terapéutica¨

La hipnosis terapéutica para el protocolo de actuación, intervención y entrevista clínica se basa en ejercicios y técnicas muy exclusivas.

El centro tiene sus propios temarios basados en obras que han escrito Javier Martínez, licenciado en Piscología de la Universidad de Valencia y máster en Hiposis Clínica Directa, y Antonio Morcillo, Graduado en Hipnosis Terapéutica.

Mar Barbero, una de las profesoras del centro, explicó que ¨el curso es uno de los pocos impartidos en España. Asisten 15 personas y, en estos momentos, tenemos dos vacantes¨

Los profesores que imparten las clases tienen más de 20 años de experiencia en hipnosis y más de 10 en psicología.

La hipnosis no sólo consiste en hipnotizar a las personas sino que a través este método también se pueden tratar trastornos como la ansiedad; el estado de ánimo; como sentimiento de inutilidad; el dolor, como la fibromialgia.

Además, de trastornos sexuales, como el abuso sexual, los trastornos de la excitación sexual en la mujer o la erección en el varón o la disfunción orgásmica femenina ymasculina y la eyaculación precoz, entre otros.

Y también de alimentación, como bulimia nerviosa, obesidad o anorexia nervisosa, entre otros; del sueño, con mojar la coma durante esos momentos; problemas de estudio; ayuda a controlar los impulsos en personas impulsivas o agresivas y en esquizofrenia.

La hipnosis también puede ayudar a deportistas y a erradicar adicciones tanto químicas, como al alcoholismo o tabaquismo, o no químicas, como a internet, al juego e incluso a la potomania, beber mucha agua y también ayudar a solucionar problemas de pareja.

Para saber más. http://hipnosisvalencia.com/

VLCCiudad/Redacción

 

 

 

 

Adicciones no químicas:

  • Potomanía (adicción a beber mucha agua)
  • Ludopatía (adicción al juego)
  • Adicción a internet
  • Sexoadicto (adicción al sexo)
  • Adicción al trabajo
  • Teledependencia (adicción a la TV)
  • Etc.

Parejas:

  • Separación, desenamoramiento, celos, mala convivencia, crisis, conflictos, falta de comunicación, desentendimiento sexual, etc.

Source: http://www.vlcciudad.com/un-centro-de-campanar-imparte-el-unico-master-sobre-hipnosis-de-espana/

Translate:

Therapeutic Hypnosis School of Valencia, located on Valley Street Ballestera Campanar, plans to begin a master of hypnosis on October 2 with a duration of 10 months. The course is unique in Spain and is aimed at professionals. The cost is 250 euros per month with an enrollment of 50.

Poster on the master of hypnosis pasted on the walls of the streets

The courses have attracted the interest of many citizens for the subject matter and how to learn how to hypnotize and their uses.

Participants will receive at the end of the course accreditation under the title ¨ ¨ Diploma in Therapeutic Hypnosis

Hypnosis for therapeutic intervention protocol, intervention and clinical interview is based on very unique exercises and techniques.

The center has its own agendas based on works that are written Javier Martinez Piscología graduate of the University of Valencia and MA in direct clinical Hiposis and Antonio Morcillo, Diploma in Therapeutic Hypnosis.

Mar Barber, one of the teachers of the center, said that ¨ the course is one of the few offered in Spain. 15 people attended and, at present, we have two vacancies ¨

Professors teaching classes have over 20 years experience in hypnosis and over 10 in psychology.

Hypnosis is not only hypnotize people but through this method can also be treated as anxiety disorders, mood, and feelings of worthlessness, pain, and fibromyalgia.

In addition, sexual disorders, such as sexual abuse, sexual arousal disorders in women and erection in the male or female orgasmic dysfunction and premature ejaculation ymasculina, among others.

And power, as bulimia nervosa, obesity or anorexia nervisosa, among others, sleep, eat with wetting during those times, study problems, helps control impulses in people impulsive or aggressive and schizophrenia.

Hypnosis can also help athletes and eradicate both chemical addictions such as alcoholism or smoking, or chemical, such as internet, play and even potomania, drink lots of water and also help solve relationship problems.

Read more. http://hipnosisvalencia.com/

VLCCiudad / Writing

Nonchemical addictions:

Potomanía (addiction to drink lots of water)
Gambling (gambling)
Internet Addiction
Sexoadicto (sex addiction)
Workaholism
Teledependencia (TV addiction)
Etc.

Couples:

Separation, falling out of love, jealousy, bad living, crisis, conflict, miscommunication, misunderstanding sex, etc.

Muere lentamente


Muere lentamente quien evita una pasion y su remolino de emociones. Justamente estas que regresan el brillo a los ojos y restauran los corazones destrozados.
Pablo Neruda

***

Muere lentamente quien no viaja, quien no lee, quien no oye música, quien no encuentra gracia en sí mismo. Muere lentamente quien destruye su amor propio, quien no se deja ayudar. Muere lentamente quien se transforma en esclavo del hábito repitiendo todos los días los mismos trayectos, quien no cambia de marca, no se atreve a cambiar el color de su vestimenta o bien no conversa con quien no conoce. Muere lentamente quien evita una pasión y su remolino de emociones, justamente estas que regresan el brillo a los ojos y restauran los corazones destrozados. Muere lentamente quien no gira el volante cuando esta infeliz con su trabajo, o su amor, quien no arriesga lo cierto ni lo incierto para ir detrás de un sueño quien no se permite, ni siquiera una vez en su vida, huir de los consejos sensatos… ¡Vive hoy! ¡Arriesga hoy! ¡Hazlo hoy! ¡No te dejes morir lentamente! ¡NO TE IMPIDAS SER FELIZ!

***

Muere lentamente quien se transforma en esclavo del hábito, repitiendo todos los días los mismos trayectos, quien no cambia de marca, no arriesga vestir un color nuevo y no le habla a quien no conoce.

Muere lentamente quien evita una pasión, quien prefiere el negro sobre blanco y los puntos sobre las „íes” a un remolino de emociones, justamente las que rescatan el brillo de los ojos, sonrisas de
los bostezos, corazones a los tropiezos y sentimientos.

Muere lentamente quien no voltea la mesa cuando está infeliz en el trabajo, quien no arriesga lo cierto por lo incierto para ir detrás de un sueño, quien no se permite por lo menos una vez en la vida, huir de los consejos sensatos.

Muere lentamente quien no viaja, quien no lee, quien no oye música, quien no encuentra gracia en sí mismo.

Muere lentamente quien destruye su amor propio, quien no se deja ayudar.

Muere lentamente, quien pasa los días quejándose de su mala suerte o de la lluvia incesante.

Muere lentamente, quien abandona un proyecto antes de iniciarlo, no preguntando de un asunto que desconoce o no respondiendo cuando le indagan sobre algo que sabe.

Evitemos la muerte en suaves cuotas, recordando siempre que estar vivo exige un esfuerzo mucho mayor que el simple hecho de respirar.

Solamente la ardiente paciencia hará que conquistemos una espléndida felicidad.

-Martha Medeiros

Translation:
Those who become the slave of habit, who follow the same routes every day, who never change pace, who do not risk and change the color of their clothes, who do not speak and do not experience, die slowly.

Those who shun passion, who prefer black on white, and dotting their „i’s” to a bundle of emotions, the kind that make your eyes glimmer, that turn a yawn into a smile, that make the heart pound in the face of mistakes and feelings, die slowly.

Those who do not turn things on their head, who are unhappy at work, who do not risk certainty for uncertainty, thus to follow a dream, those who do not forego sound advice at least once in their lives, die slowly.

Those who do not travel, who do not read, who do not listen to music, who do not find grace in themselves, die slowly.

Those who slowly destroy their own self-esteem, who do not allow themselves to be helped, who spend days on end complaining about their bad luck, about the rain that never stops, die slowly.

Those who abandon a project before starting it, who fail to ask questions about subjects they don’t know, those who don’t reply when they are asked something they do know, die slowly.

Let’s try and avoid death in small doses, reminding ourselves that being alive requires an effort far greater than the simple fact of breathing. Only with ardent patience we reach a wonderful happiness.

-Martha Medeiros